ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ (3)

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ

'Σ τα 1826, ύστερα από τους περίφημους πολέμους της Αράχωβας,

του Διστόμου και τόσους άλλους, ο Καραϊσκάκης με το στρατό του

είχε κινήση κ' έρχονταν βοήθεια της Αθήνας, που κιντύνευε από

τον Κιουταχή. Έφτασε 'σ το μοναστήρι του Άγιου Σεραφείμ όπου

είναι και το λείψανό του, τιμημένο πολύ λείψανο από τους

Ρουμελιώτες. Εκεί ο Καραϊσκάκης γονατιστός 'σ τον άγιον τάφο

κοντά, μ' όλα τα παληκάρια του, προσευχήθηκε· «Βοήθησέ μας,

Αϊσεραφείμ να διώξωμε τον Κιουτάγια από την Αθήνα, να γλυτώσωμε

τους κλεισμένους χριστιανούς και να κάμωμε 'σ τους Τούρκους

δεύτερη Αράχωβα, και να σου φέρω χρυσό καντήλι 'σ τον τάφο σου

και λαμπάδες εκατό ίσα με το κορμί μου και να στολίσω σαν

παλάτι το μοναστήρι σου!» Κι' όλος ο στρατός ξεσκούφωτος και

γονατισμένος είπε την ίδια προσευχή. Ο Άγιος Σεραφείμ όμως δεν

τους αξίωσε.

ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ ΚΑΙ ΚΙΟΥΤΑΧΗΣ

Της 9 Αυγούστου, 'σ τα 1826, ο Καραϊσκάκης ανταμώθηκε κατά τύχη

με τον Κιουταχή 'σ τη Γαλλική φεργάδα του ναυάρχου Δερνύ, που

ήταν αραγμένη 'σ τον Πειραιά. Ο Κιουταχής με τον Ομέρ πασσά της

Χαλκίδας είχαν πάη να ιδούν το ναύαρχο. Δεν πρόφτασαν να

κατέβουν 'σ τη σάλλα και φτάνει ο Καραϊσκάκης με το Χρηστίδη σε

βάρκα Ελληνική από το μπρίκι το Ψαριανό του Γιαννίτση, πού ήταν

αραγμένο 'σ τη Λεψίνα και τόχε ο Καραϊσκάκης 'σ της διαταγές

του. Λένε πώς επίτηδες ο Γάλλος ναύαρχος είχε φέρη έτσι το

πράμα, για να σμίξουν οι δυο αρχιστράτηγοι. Κι' αυτό του το

είχε ζητήση ο Κιουταχής.

Ταράχτηκε ο Καραϊσκάκης καθώς είδε τον Κιουταχή μπροστά του.

Έβαλε το χέρι 'σ το σπαθί κ' είπε 'σ το Χρηστίδη.

 — Ωρέ Χρηστίδη, μη μας κάνουν καμμιά μπαμπεσά;

Τον καθησύχασε ο Χρηστίδης. Κι' ο Κιουταχής όμως ταράχτηκε,

καθώς είδε τον Καραϊσκάκη. Χαιρέτησε ο Καραϊσκάκης τον

Κιουταχή, κατά την τούρκικη συνήθεια (με την απαλάμη 'σ το

στήθος) και κάθισε. Χαιρέτησε κι' ο Κιουταχής με το κεφάλι,

αγέρωχος, και μίλησε πρώτος Αρβανίτικα·

 — Τι κάνεις, Καραϊσκάκη; Έλπιζα νάρθης 'σ τα Μπιτώλια να με

προσκυνήσης και να σου δώσω όλα τα βιλαέτια, από την Αθήνα ως

την Άρτα.

 — Εγώ να σε προσκυνήσω; του αποκρίνεται ο Καραϊσκάκης. Αν είσαι

Ρούμελη Βαλεσής εσύ, είμαι κ' εγώ Ρούμελη Βαλεσής. Κι' αν ήξερε

η Διοίκησή μου ότι κρένομε τώρα μαζί, με κρέμαγε κ' εμένα και

δεκαπέντε χιλιάδες στρατέματα, που έχω 'σ τη Λεψίνα.

 — Και πώς μπορεί να σε κρεμάση;

 — Μήπως δε σε κρεμάει εσένα ο Σουλτάνος, όταν θέλη; Ναι ή όχι;

 — Ναι, γιατί τον έχω βασιλιά.

 — Λοιπόν με κρεμάει κ' εμένα, γιατί την έχω βασίλισσα!

Χαμογέλασε ο Κιουταχής. Σηκώθηκε πρώτος κ' έφυγε από το καράβι,

Την άλλη 'μέρα ο Κιουταχής τούστειλε καφφέ, ζάχαρη και καπνό. Ο

Καραϊσκάκης τούστειλε ένα φόρτωμα κρασί.

ΠΩΣ ΝΑ ΕΞΟΥΣΙΑΖΩΝΤΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Ρώτησαν τον Καραϊσκάκη πώς μπορεί να εξουσιάζη κανείς τους

Έλληνες. Αποκρίθηκε·

 — Όποιος θέλει να εξουσιάζη καλά τους Έλληνες, πρέπει νάχη 'σ

την πλάτη του ένα δισάκκι που να είναι γιομάτο διαόλους από

πίσω, ο Χριστός μπροστά κι' ο παράς 'σ τη μέση. (Γ. Γαζής).

ΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ

«Ο καλός καπετάνος πρέπει νάχη φρονήματα πετεινού (για να

εξουσιάζη), καλωσύνη σκύλου (για να τον αγαπούν), παληκαριά και

θεωρία λιονταριού (για να τον σέβωνται και να τον φοβώνται),

ύπνο και περπάτημα λαγού (για να είναι άγρυπνος και γλήγορος)

και πονηριά γυναίκας (για να ξεγελάη και να σέρνη τους

ανθρώπους)». (Γ. Γ.).

ΟΙ ΚΑΚΙΕΣ ΤΩΝ ΤΡΑΝΩΝ

«Όποιος προκομμένος άνθρωπος δεν κρύβει τα ελαττώματά του από

τα μάτια του πολλού κόσμου είναι κουτότερος από τη γάτα, πού

θάφτει την κοπριά της, για να μη φαίνεται 'σ το φως». (Γ. Γ.)

ΠΩΣ ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ Η ΔΟΞΑ

Τον ρώτησαν πώς ένας άνθρωπος του πολέμου μπορεί να γίνη

μεγάλος και ν' αποκτήση υπόληψη. Είπε·

    Φρόνιμος και παληκάρι,

    πλούσιος και γαλαντόμος

    μέγας γίνεται 'σ τον κόσμο. (Γ. Γ.)

ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΟΘΟΥΣ

«Καθώς η φύση δέχεται τα κεντρώματα και δείχνει τα μπολιασμένα

δέντρα πλειο καλά από τ' άγρια, έτσι κι' ο Θεός κάνει πολλές

βολές τα μπάσταρδα παιδιά πλειο άξια από τ' άλλα, τα γνήσια».

(Ο Καραϊσκάκης ήταν νόθος κι' αυτός). (Γ. Γ.)

Ο ΔΕΙΛΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ

Φοβιτζάρης το ασκέρι σαν πανούκλα το μολεύει

και δειλός απελπισμένος γίνεται αντρειωμένος. (Γ. Γ.)

ΠΩΣ ΕΞΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

«Η γυναίκα και το άττι θέλουν άξιον καβαλλάρη». (Γ. Γ.)

ΤΑ ΚΑΛΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Τον ρώτησαν τι απόλαψε 'σ τον κόσμο. Αποκρίθηκε·

    Νέος υπανδρεύθηκα, ωραίαν γυναίκα πήρα (54),

    ζέφκια πολλά ετράβησα, δόξαν μεγάλην ηύρα

    και γρόσια εκαζάντησα όσα μου ήτον χρεία. (Γ. Γ.)