Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Μέρος 3

Αλλ' ενώ τον ηκολούθουν τοσούτοι κατά πόδας, ο Ράγκος προλαβών
δι' άλλης οδού εβγήκεν έμπροσθεν αυτού, ώστε ο Καραϊσκάκης
ηναγκάσθη και αύθις να ακροβολισθή. Έπειτα μέρος μεν των κατ'
αυτού στρατευμάτων έμεινεν οπίσω, μέρος δε τον ηκολούθει
καταδιώκον· εκινήθησαν ταυτοχρόνως κατ' αυτού και οι εις
Μαυρίλου ευρισκόμενοι Τούρκοι, ώστε περικυκλωθείς ηναγκάσθη να
πολεμήση και τρίτον, κλεισθείς εις το μοναστήριον της Βράχας·
εις την μάχην ταύτην από μεν τους του Καραϊσκάκη εφονεύθησαν ο
Αντώνιος Ζαραλής και άλλοι τινές, από δε τους πολιορκούντας
Τούρκους και Έλληνας εφονεύθησαν έως τεσσαράκοντα. Έφυγε δε και
εκείθεν την νύκτα ο Καραϊσκάκης και μετέβη εις την επαρχίαν
Καρπενησίου, όπου έλαβεν υποδοχήν από τους Γιολδασαίους, όντας
κατ' εκείνην την εποχήν φίλους του.

Αφ' ού ησύχασεν ολίγον εις Καρπενήσιον, έγραψεν εις τον
Μαυροκορδάτον απολογούμενος τρόπον τινά και ζητών συγχώρησιν
(8) Αλλ' επειδή δεν ήτο πλέον επίφοβος και επειδή επέμενον
πολλά όλοι οι εναντίοι του και προ πάντων ο Τσιώγκας και
Ράγκος, οι οποίοι δι' αλλεπαλλήλων γραμμάτων εβίαζον τον
Μαυροκορδάτον όχι μόνον να μην του δώση την συγχώρησιν, αλλά
μάλιστα και να τον κατατρέξη όσον το δυνατόν σκληρότερα, εστάθη
αδύνατον να επιτύχη την συγχώρησιν. Βλέπων λοιπόν ότι δεν ήτον
δυνατόν να υπάρξη μεταξύ τοσαύτης εναντιότητος και από μέρους
των στρατηγών (9) και από την ιδίαν διοίκησιν της Δυτικής
Ελλάδος, απεφάσισε να αναχωρήση από αυτά τα μέρη, μετέβη δε εις
Ναύπλιον, όπου τότε η Διοίκησις, καταβαλούσα τους εναντιωθέντας
εις την στερέωσιν αυτής Πελοποννησίους, είχε κατασταθή ισχυρά.

Εις Ναύπλιον εύρε και τον Οδυσσέα, και επειδή ουδ' εκείνος δεν
έχαιρε την υπόληψιν του κοινού και της Κυβερνήσεως, συνενώθησαν
στενώς μεταξύ των διά να βοηθώνται αμοιβαίως εις πάσαν
περίστασιν. Συμφώνως λοιπόν αμφότεροι εζήτησαν από το
Εκτελεστικόν διαταγάς να εξέλθωσιν εις την Στερεάν Ελλάδα,
έχοντες έκαστος υπ' αυτόν χιλίους μισθωτούς στρατιώτας, και ο
μεν Οδυσσεύς να διορισθη αρχηγός της Ανατολικής Ελλάδος, ο δε
Καραϊσκάκης αρχηγός των όπλων της επαρχίας Αγράφων. Βοηθούμενοι
από τον Κολέττην, τον οποίον είχον κατορθώσει να πείσωσιν,
είχον πολλάς ελπίδας ότι θέλουν κατορθώσει τα ζητήματά των. Ενώ
εταλαντεύετο ο Κουντουριώτης, διότι από μεν τους εν Μεσολογγίω
εμάνθανεν ότι ο Καραϊσκάκης ήτον προδότης, από δε τον Κολέττην
εβεβαιόνετο ότι η κατηγορία είχε την πηγήν της από την φατρίαν,
ο Γεώργιος Αινιάν (10) νεωστί τότε ελθών από Μεσολόγγιον,
κατέπεισε τον Κουντουριώτην να μην αποδεχθή τα ζητήματα αυτών,
κυρίως όμως το του Καραϊσκάκη, λέγων ότι ο εις Άγραφα πηγαιμός
αυτού ήθελε ταράξει μεγάλως τα πράγματα της Δυτικής Ελλάδος και
ήθελε καταστήσει όλως διόλου ανίσχυρον την εκεί διοίκησιν, εάν
ήθελον ακυρωθή τα παρ' αυτής περί Καραϊσκάκη αποφασισθέντα και
πραχθέντα.

Αφ' ού μεταχειρισθέντες διαφόρους τρόπους δεν κατώρθωσαν
τίποτε, ανεχώρησαν δυσαρεστημένοι από Ναύπλιον. Έμειναν δε εις
Άργος, ελπίζοντες ότι η υποψία του μήπως κατασταθώσιν
επιβλαβείς εις το έθνος, θέλει μεταπείσει την Διοίκησιν να
συγκατατεθή εις τα ζητήματά των· αλλά βλέποντες την αυτήν
επιμονήν, εζήτησαν πλαγίως να τους δοθώσι διαταγαί να
εκστρατεύσωσιν εις την Ανατολικήν Ελλάδα με τριακόσιους
μισθωτούς στρατιώτας έκαστος. Η Κυβέρνησις απεδέχθη το ζήτημά
των και εξέδωκε τας αναγκαίας διαταγάς· και ούτως αυτοί
ανεχώρησαν.

Μόλις έφθασαν εις Σάλωνα, όπου ήσαν συγκεντρωμένα μερικά
στρατεύματα, και αναγγέλλεται εις την Διοίκησιν ότι ο Οδυσσεύς
ανταποκρίνεται και συνεννοείται μετά των εχθρών. Ενομίσθη και ο
Καραϊσκάκης συμμέτοχος διά την μετά του Οδυσσέως φιλίαν· αλλά
δεν ήτον αληθές. Η Κυβέρνησις φοβουμένη τας της αγανακτήσεως
αυτών ενδεχομένας συνεπείας και θέλουσα να τας προλάβη,
διώρισεν έφορον των στρατευμάτων της Στερεάς Ελλάδος τον
Γεώργιον Αινιάνα, όστις είχεν ικανάς σχέσεις μετά των λοιπών
στρατηγών και οπλαρχηγών της Ρούμελης. Όταν ο Αινιάν έφθασεν
εις Σάλωνα, ο Οδυσσεύς και ο Καραϊσκάκης έχοντες μεγαλειτέραν
ισχύν εις το στρατόπεδον και θέλοντες να εκδικηθώσι διά τα εις
Ναύπλιον διατρέξαντα, διήγειραν και πολλούς άλλους εναντίον
του, ώστε απεφάσισαν όλοι ομού διά να μη τον δεχθώσιν. Αλλ' ενώ
ο Αινιάν ειδοποιηθείς ετοιμάζετο να αναχωρήση, ο Καραϊσκάκης
μετέβαλε γνώμην, μη θέλων να εξαγριώση επί πλέον την Διοίκησιν
εναντίον του, και πείθει και τους λοιπούς να μην εναντιωθώσιν.

Ο Καραϊσκάκης μετά τινων ημερών παρέλευσιν διέλυσε την μετά του
Οδυσσέως φιλίαν· διότι, ενώ ρητώς από όλους τους στρατηγούς και
αξιωματικούς του στρατοπέδου απηγορεύθη αυστηρώς η μετά των
Τούρκων ανταπόκρισις, ο Οδυσσεύς όχι μόνον διά γραμμάτων
συνεννοείτο μετ' αυτών, αλλά και προσωπικώς ανταμώθη. Τούτο
εδυσαρέστησεν όλους εν γένει τους στρατηγούς, προ πάντων όμως
τον Καραϊσκάκην, ο οποίος επιθυμών επιμόνως να κατασταθή εις
Άγραφα, δεν ήθελε να δώση παραμικράν αιτίαν υποψίας ή
δυσαρεσκείας εις την Διοίκησιν, μάλιστα εφρόντιζε να αθωωθή
εντελώς και να συγχωρηθή διά όλα τα διατρέξαντα προλαβόντως.

Επειδή δε είχον παραστήσει εις την Διοίκησιν, ότι οι κάτοικοι
της επαρχίας Αγράφων δεν ήθελον τον Καραϊσκάκην και ότι αν
ήθελε διορισθή εκεί, ήθελον προέλθη πολλά σκάνδαλα, εστοχάσθη
αυτός ότι διά να αναιρέση ταύτα, ήτον ανάγκη να κατορθώση τους
κατοίκους να τον ζητήσωσι δι' αναφοράς των. Απέστειλε λοιπόν
εκεί τινάς των οικείων του, και οι κάτοικοι των Αγράφων, ή
τουλάχιστον έν μέρος ικανόν, είτε διά φόβον του Καραϊσκάκη,
είτε αληθώς δυσαρεστούμενοι από τον Ράγκον, συνελθόντες
απεφάσισαν να τον ζητήσωσι παρά της Διοικήσεως, εις την οποίαν
και απέστειλαν επί τούτω τέσσαρας αντιπροσώπους αυτών. Η
Διοίκησις αφ' ού κατ' αρχάς εναντιώθη, τελευταίον μη θέλουσα να
παροξύνη επί πλέον τον Καραϊσκάκην, φερόμενον καλώς, και διά να
συμβιβάση οπωσούν το πράγμα, ώστε να μην έχη επιβλαβείς
συνεπείας, εις μεν το ήμισυ της επαρχίας κατέστησεν αρχηγόν τον
Καραϊσκάκην, εις δε το άλλο ήμισυ άφησεν αρχηγόν τον Ράγκον. Ο
Καραϊσκάκης, αν και με τούτο δεν ευχαριστήθη, εσιώπησεν όμως,
ελπίζων ότι εις δευτέραν ευκαιρίαν θέλει κατορθώσει εντελώς τον
σκοπόν του.

Διά τον συμβάντα κατ' εκείνην την εποχήν δεύτερον ανταρτικόν
πόλεμον διετάχθη και ο Καραϊσκάκης, καθώς και όλα σχεδόν τα της
Στερεάς Ελλάδος στρατεύματα, να μεταβή εις Πελοπόννησον.
Συμμετέσχε των κατά του Ζαΐμη αγώνων εις Κερπινήν, και
ακολουθών τον Κολέττην, όντα αρχηγόν της κατά των ανταρτών
εκστρατείας, διέβη πολλάς επαρχίας της Πελοποννήσου έως εις
Αρκαδίαν και Μεσσηνίαν, ότε κατά πρώτον έφθασε το πρώτον μέρος
των Αιγυπτιακών στρατευμάτων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου